Af en toe schrijven we een blog voor FrankWatching, een online platform voor alles over social media, communicatie, marketing en tech. Dit keer over recommerce, een van de meest hippe trends in e-commerceland. Tweedehands is cool. Dat weten niet alleen jij en ik allang, maar steeds meer webshops lijken hier ook achter te komen. Natuurlijk, het zelf via een online marktplaats of kringloop (ver)kopen van een tweedehandswasmachine, -koelkast of -bank is al lange tijd gangbaar. Maar wist je dat je ook steeds vaker bij gevestigde webshops terecht kan voor het kopen en verkopen van gebruikte pareltjes? Zo scoor je in no time een refurbished laptop of scharrel je je hele kantoorinrichting bij elkaar.
Wat is recommerce?
Recommerce staat voor reverse commerce, ofwel ‘achteruit commercialiseren’ in krom Nederlands. Beter gezegd, betekent recommerce het (online) verkopen dan wel ruilen van tweedehandsproducten. Retouren die direct door de klant zijn teruggestuurd en opnieuw door het oorspronkelijke bedrijf worden verkocht, zoals de Tweedekans-producten van CoolBlue, vallen niet onder recommerce. Ook producten die uitsluitend worden uitgeleend of verhuurd, zoals bij deze kledingbibliotheek, vallen buiten de categorie. Recommerce heeft dus specifiek betrekking op de verkoop van gebruikte producten. In dit artikel focussen we ons op online recommerce-kanalen.
Nu niet direct zeggen: “Goh, komt er ook eens eentje onder een steen vandaan, ik recommerce me al jaren gek op Marktplaats!” Zogeheten ‘informele’ recommerce, waarbij consumenten gebruikte producten aan elkaar verkopen, bestaat inderdaad al een heel lange tijd. Denk hierbij aan online marktplaatsen of modeplatformen die koop en verkoop van tweedehandskleding faciliteren, zoals Vinted. Ook al lang populair: Instagram-profielen die vintage vondsten gedaan bij kringlopen doorverkopen, zoals dit account. Nieuw is de overgang van C2C naar B2C, waarbij een bedrijf een recommerceservice in het bedrijfsmodel integreert.
